Słuszność

Dostęp do opieki i jakość świadczonej opieki

Jak uzyskać diagnozę?

Ostateczne rozpoznanie endometriozy wymaga operacji laparoskopowej, najlepiej z potwierdzeniem histopatologicznym. Istnieją badania, które może wykonać ginekolog, w tym USG, MRI, CA125, badania ginekologiczne. Żadne z nich nie może definitywnie potwierdzić endometriozy, chociaż mogą sugerować chorobę, ani nie mogą definitywnie wykluczyć obecności zmian/torbieli endometrialnych.

Jakie są koszty?

Średnie roczne koszty opieki zdrowotnej (leki i recepty) są ponad 3 razy wyższe dla osób z endometriozą w porównaniu z osobami bez, nawet 5 lat przed i 5 lat po rozpoznaniu. Przede wszystkim całkowita utrata produktywności w miejscu pracy wynosi średnio 11 godzin tygodniowo, przy czym większość tej utraty jest spowodowana prezentyzmem. Wpływa to na całkowity dochód pacjentów i dostęp do leczenia.

Co zrobic nastepnie?

Pomimo dużej częstości występowania i kosztów, endometrioza pozostaje niedofinansowana i słabo zbadana, co znacznie ogranicza nasze zrozumienie tej choroby i spowalnia tak potrzebne innowacje w zakresie opcji diagnostycznych i terapeutycznych. Fakt, że nie ma nieinwazyjnej, definitywnej metody diagnostycznej endometriozy, jest frustrujący zarówno dla personelu medycznego, jak i dla osób z tą chorobą. Czynniki społeczne, takie jak uprzedzenia kliniczne ze względu na płeć i nierówności w leczeniu bólu ze względu na płeć, zostały dobrze udokumentowane i mogą przyczyniać się do niedostatecznego priorytetowego traktowania finansowania badań nad endometriozą.
Z tego powodu jednym z głównych celów projektu FEMaLe będzie opracowanie ram dla inkluzywności i różnorodności w zaangażowaniu społecznym w ramach etyki związanej z opieką zdrowotną, równowagi i równości płci oraz RRI.

Mniejszości

Co wiemy?

Endometrioza jest specyficzna dla biologicznej płci żeńskiej, ze względu na centralną rolę endometrium i osi jajnik-macica-mózg. Co więcej, płeć ma kluczowe znaczenie w specjalnych społeczeństwach kulturowych, w których kobieca seksualność jest tłumiona, a problemy bólowe związane z cyklem menstruacyjnym są zaniedbywane. Ponadto leczenie objawów endometriozy często obejmuje doustne środki antykoncepcyjne, a wczesne badania wskazują, że jest to sprzeczne z tradycyjną strukturą władzy w rodzinach zdominowanych przez mężczyzn. Prowadzone badania na ten temat są skąpe, ale podejrzewa się, że duża liczba osób może pozostać bez diagnozy i skutecznego leczenia.
Osiągnięcie tego celu wymaga szczególnych wysiłków, ponieważ członkowie personelu medycznego pochodzenia zachodniego są łatwo niezrozumiani przez mniejszości etniczne z powodu braku zrozumienia kontekstu kulturowego i religijnego, zwłaszcza w przypadku problemów związanych z funkcjami seksualnymi i reprodukcyjnymi.

społeczność LGBTQ

 Ponadto stan zdrowia członków społeczności LGBTQ, lesbijek i kobiet biseksualnych, jest krytycznie niedostatecznie zbadany i wydaje się, że znacznie różni się od osób heteroseksualnych pod względem zagrożeń dla zdrowia i korzystania z opieki zdrowotnej. Dostępne dane wskazują, że kobiety te chorują na endometriozę w takim samym stopniu jak kobiety heteroseksualne, ale opóźnienie diagnostyczne oraz dostępność i akceptacja leczenia farmakologicznego i chirurgicznego są w dużej mierze nieznane. Niezwykle ważne jest, aby projekt FEMaLE dotarł do tych wrażliwych i zmarginalizowanych grup i wyeliminował ich przeszkody w diagnozowaniu i leczeniu.